Kultura wysoka w Katowicach

Kultura wysoka w Aglomeracji Śląskiej

Aglomeracja Śląska to region o bogatym dziedzictwie, ukształtowanej przestrzeni kulturowej oraz liczącym się środowiskiem twórczym. Analiza sektora kultury wskazuje na bogactwo instytucjonalne, infrastrukturalne w zakresie kultury elitarnej, ludowej  a przede wszystkim popularnej. Analiza całego sektora kultury w Aglomeracji Śląskiej w połączeniu z zaobserwowanymi przeobrażeniami i aspiracjami metropolitalnymi, wskazała na kulturę wysoką, jako dziedzinę z którą wiąże się rozwój Aglomeracji Śląskiej.

Czynniki wewnętrzne wpływające na zagadnienia kultury wysokiej w Katowicach

Czynniki wewnętrzne dziedziny „kultura wysoka”:

1. Tożsamość kulturowa mieszkańców Katowic wpływająca na to z jakimi treściami kultury ci mieszkańcy się utożsamiają.
2. Tradycje mieszkańców – wyniesione z domu kompetencje kulturalne, które stanowią o przywiązaniu do pewnych wydarzeń, imprez, zachowań.
3. Patriotyzm lokalny – pielęgnowanie tradycji lokalnych, wspieranie lokalnych inicjatyw.
4. Kosmopolityzm mieszkańców – przejawia się pobieraniem cudzych wzorców kulturowych.
5. Subiektywne opinie mieszkańców miasta dot. kwalifikacji poszczególnych wydarzeń do kultury wysokiej, niskiej, ludowej, itp. (osoby po pięćdziesiątym rokiem życia utożsamiają kulturę masową lat pięćdziesiątych / sześćdziesiątych do kultury wysokiej w odniesieniu do obecnych wykonawców kultury masowej) - subiektywne rozróżnianie kultury wysokiej i niskiej.
6. Obecność treści religijnych w obiektach / wydarzeniach/ treściach kulturalnych nieraz mylnie jest identyfikowane jako czynnik stanowiący o kulturze wysokiej.
7. Świadomość kulturalna mieszkańców Katowic (niska świadomość w sferze kuluty wysokiej, wyższa w obszarze kultury masowej).
8. Gusty estetyczne mieszkańców Katowic – zmiany gustów przejawiają się m.in. w akceptowaniu jako działalność kulturalną spędzanie czasu w galeriach handlowych
9. Zamknięta przestrzeń wielu miast aglomeracji śląskiej.
10. Dochody mieszkańców – ludzie uczestniczą w tym, na co ich stać.
11. Pasywność pracowników instytucji kultury.
12. Cele działalności poszczególnych instytucji kultury niezgodne z oczekiwaniami społeczeństwa.
13. Poziom oświaty – brak edukacji najmłodszych mieszkańców śląska w dziedzinie kultury.
14. Brak nawyku w uczestniczeniu w wydarzeniach kulturalnych.
15. Brak kompleksowej wiedzy na temat gustów i oczekiwań społeczeństwa (konieczność przeprowadzenia badań ilościowych i jakościowych w tym zakresie).
16. Zróżnicowanie wykorzystania czasu wolnego przez osoby w różnym wieku.
17. Zmiany trybu życia mieszkańców – coraz mniej wolnego czasu i coraz szersza oferta wydarzeń kulturalnych.
18. Duża różnorodność potencjalnych odbiorców kultury wysokiej, którzy zainteresowani są konkretną formą kultury.
19. Duża ilość podmiotów kultury działająca na terenie aglomeracji śląska (często zbędnych), których działalność się krzyżuje, powielają one te same działania, nie wykazują chęci współpracy, itp.
20. Mała aktywność podmiotów kultury, która przejawiałaby się w podejmowaniu nowych partnerstw (obecne partnerstwa są realizowane z przyzwyczajenia, mało efektywne, nieuzasadnione)
21. duża koncentracja ludności w Aglomeracji Śląskiej – duże ilość potencjalnych odbiorców kultury wysokiej.
22. Współpraca szkół artystycznych z instytucjami kultury.
23. Umiejętność pozyskiwania środków na cele kultury
24. Duża ilość podmiotów działających w sferze kultury wysokiej (w odniesieniu do innych regionów).
25. Inicjatywy poszczególnych miast w zakresie działań kultury wysokiej
26. Niskie umiejętności promocji kultury wysokiej przez większość miast Aglomeracji Górnośląskiej
27. Wiele obiektów i jednostek infrastruktury kultury o niskiej jakości.
28. Zachowania uczestników zależą od panujących trendów.
29. Utożsamianie wydarzeń kultury wysokiej z wydarzeniami o dużym prestiżu.
30. Uczestnictwo w wydarzeniach kultury wysokiej jako przejaw postawy snobistycznej.
31. Powolne tempo realizowania polityki kulturalnej.
32. Reforma samorządowa i decentralizacja zadań wpływająca na większe uprawnienia decyzyjne instytucji kultury.
33. Rosnący popyt na wydarzenia kultury wysokiej.
34. Stosunkowo duża zamożność społeczeństwa Aglomeracji Górnośląskiej.
35. Mało elastyczne godziny otwarcia obiektów, instytucji kultury.
36. Odległa lokalizacja poszczególnych instytucji kultury od miejsc zamieszkania mieszkańców Aglomeracji Górnośląskiej.
37. Nieefektywna komunikacja miejska- utrudnia dostęp do obiektu.

Czynniki zewnętrzne dziedziny „kultura wysoka”

1. Kontakt z kulturą podejmowany tylko „od święta” lub „przy okazji” (brak częstego i stałego dostępu do produktów kultury).
2. Utożsamianie pojęcia kultura z rozrywką oraz fakt, że kultura przegrywa z rekreacją i rozrywką (jeśli chodzi o ilość czasu poświęcanego przez społeczeństwo na te formy zagospodarowania wolnego czasu).
3. Wyższa subiektywna wartość kultury, za którą jej odbiorca musiał sam zapłacić (w stosunku do kultury która dostarczana bez pobierania opłat).
4. Zmiana pozycji kultury wysokiej z dominującej na niszową (w wyniku transformacji kultury w okresie 1989-2008).
5. Brak nowoczesnych systemów kształcenia kadry kultury (która byłaby adekwatna do dokonujących się zmian w tym sektorze, a więc uwzględniałabym zasady elastyczności działania, kreatywności, samodzielności, itp.) .
6. Konieczność długofalowego planowania projektów kultury oraz konieczność wpisania się planowanego projektu w regionalną strategię rozwoju.
7. Brak nowoczesnych czynników ewaluacji efektywności przedsięwzięć kulturalnych (wskaźniki oparte głownie na frekwencji).
8. Wielokulturowość; Napływy obcych tradycji.
9. Siła głosu mniejszości narodowych.
10. Uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych za pośrednictwem mediów.
11. Zacieranie się granic pomiędzy kulturą niską i wysoką.
12. Zwiększenie udziału społeczeństwa w imprezach kulturalnych.
13. Niż demograficzny zmniejszający zasięg potencjalnych odbiorców kultury.
14. Starzenie się społeczeństwa zmniejszający zasięg potencjalnych odbiorców kultury.
15. Nowe trendy w stylu życia.
16. Poświęcanie większej części czasu na pracę zawodową.
17. Automatyzacja i robotyzacja skracają czas wykonywania określonych czynności.
18. Często zmieniające się prawo, które utrudnia długoterminowe planowanie instytucji kultury.
19. Niejasna sytuacja legislacyjna (problemy z rozwiązywaniem sporów o prawa autorskie, itp.).
20. Brak odpowiedzialności urzędników za podejmowane decyzje (może to powodować problemy z dochodzeniem swoich praw, w przypadku źle ocenionych projektów o dofinansowanie działalności instytucji kultury, itp.).
21. Brak precyzyjnie określonego podziału obowiązków jednostek odpowiedzialnych za realizację polityki kulturalnej.
22. Istotna rola reklamy w promocji produktów.
23. Konsumpcyjny tryb życia, powodujący, że ludzie nastawieni są na bieżącą konsumpcję niż na przyszłe oszczędzanie – większe uczestnictwo w wydarzeniach kultury wysokiej
24. Globalne działania promocyjne tego sektora ( ESK) – wspaniałe szanse na promocję regionu poprzez kulturę.
25. Polaryzacja społeczeństwa pod względem finansowym.
26. Niepewna sytuacja na rynku finansowym – zmniejszone dotacje na działalność kulturową.
27. Niejasna sytuacja na rynku pracy.
28. Komercjalizacja projektów kultury – możliwość uzyskiwania zysków finansowych z działalności kulturalnej.
29. Zmiany zarządzania, finansowania i organizacji sektora kultury szansą na zwiększenie efektywności i skuteczności funkcjonowania jednostek w sektorze kultury.
30. Sponsoring sektora kultury ( działanie firm związane z autoreklamą) – większe możliwości na uzyskanie dotacji finansowych.
31. Rozwój gałęzi towarzyszących / przemysły kreatywne – kultura jako dziedzina napędza rozwój regionu.
32. Wzrost znaczenia trzeciego sektora – łatwość w zakładaniu podmiotów w sektorze kultury, duża liczba podmiotów z jednej strony powoduje większą konkurencję, z drugiej strony umożliwia zawieranie partnerstw na rzecz realizacji wspólnych projektów.
33. Internet- jako nieograniczone źródło informacji o kulturze.
34. Internet- jako narzędzie ułatwiające dostęp do kultury (np. rezerwacja on- line).
35. Podejście inwestycyjne do planowania projektów kultury – większa efektywność i skuteczność takich przedsięwzięć.
36. Nadanie nowych funkcji terenom i obiektom poprzemysłowym szansą dla regionów przemysłowych na zmianę swojego wizerunku.
37. Zwiększanie mobilności społeczeństwa- szansa dla rozszerzenia widowni.
38. Rozwój szeroko rozumianej turystyki, duża mobilność społeczeństwa.
39. Rozwój infrastruktury umożliwiającej dostęp do obiektów kultury.
40. wzrost potrzeb wyższego rzędu na skutek wzrostu wykształcania.
41. Zamożne jednostki zainteresowane konkretną dziedziną są w stanie dofinansować lub same tworzyć obiekty lub przedsięwzięcia
42. Kompleksowe podejście do organizacji powoduje wytwarzanie profesjonalnego produktu kultury
43. Wzrost zainteresowania dziedziną kultury
44. Możliwość rozwoju dziedziny kultury wysokiej dzięki wsparciu ze strony Funduszy Unijnych i innych zagranicznych źródeł finansowania
45. Zwiększenie prestiżu w konkurowaniu państw- poprzez wykorzystanie sektora kultury
46. Konkurencja przedsięwzięć, co zmusza do większej efektywności ze strony organizatorów
47. Bezrobocie ogranicza uczestnictwo społeczeństwa w wydarzeniach kultury wysokiej.
48. Inflacja utrudnia przeprowadzanie dużych, wieloletnich projektów inwestycyjnych w sektorze kultury.