Domowe wytwarzanie piwa ma wielowiekową tradycję. Bezsprzecznie, chmielowe trunki zrobione własnoręcznie przynoszą satysfakcję i pozytywne doznania smakowe…
Piwoznawstwo – takim mianem określa się hobby, które przerodziło się w pasję wszelkiego rodzaju piwami i procesem ich wytwarzania. Niektórych piwoznawców interesuje dodatkowo sposób, w jaki rejestrowany i odbierany jest smak piwa, np. co jest główną cechą piw pszenicznych, czy nagazowane piwa są smaczne czy skąd bierze się wrażenie pełni smaku. Stąd też, piwoznawstwo ściśle łączy się z sensoryką – nauką zajmującą się badaniem odbieranych bodźców – smaku czy zapachu. Piwo konsoliduje się ze światem kulinarnym, a o jego gamie zapachów i smaków można mówić jak o kolorach, sytuacjach i wrażeniach.
Proces wytwarzania piwa rozpoczyna się od gotowania. W garnku należy podgrzać 2l wody a następnie rozpuścić w niej 1kg cukru, który mieszać do całkowitego rozpuszczenia się. Trzeba pamiętać, że cukier jest podstawowym dodatkiem fermentacyjnym. Można go zastąpić, np. kompozycją słodów w syropie lub suchą sproszkowaną słodą z glukozą. Wybór dodatku fermentacyjnego zależy jest od pożądanego smaku – piwa jasnego, ciemnego czy bursztynowego. Przykładowo, do uzyskania efektu aromatycznego i długo dojrzewającego piwa, należy użyć słodów w syropie.
Do zagotowanej wody z cukrem, trzeba wlać podgrzany syrop i mieszać do uzyskania jednolitej konsystencji. W tej mieszance należy rozpuścić surowiec podstawowy – ekstrakt piwny.
Następnie potrzebny będzie fermentator. Musi być on całkowicie szczelny – uszczelka ma znajdować się od zewnętrznej strony a kranik zamontowany pod kątem 45 stopni. Jeśli czynność ta zostanie niedokładnie wykonana, brzeczka piwna (półprodukt produkowanego piwa) może zostać zakażona.
Do fermentatora należy wlać 5l wody a następnie rozpuszczony ekstrakt piwny wraz z surowcem fermentacyjnym. Po wymieszaniu, można dodać dodatkowe 2l wody. W ten sposób powstał tzw. zacier czyli mieszanina cukru z wodą, potocznie zwana cukrówką. Aby zaszczepić go drożdżami, zacier musi mieć odpowiednią temperaturę – w zależności od rodzaju uzyskiwanego piwa – może to być około 25 stopni. Pół szklanki należy napełnić roztworem z fermentatora i rozpuścić w niej ekstrakt drożdżowy. Po rozpuszczeniu, wlać do fermentatora. Następnie, trzeba przykryć roztwór i zamontować napełnioną wodą rurkę fermentacyjną. Dobrze jest umieścić na fermentatorze plakietkę z informacją dotyczącą produkowanego piwa.
Najczęściej piwa bywa w fermentatorze około 7 dni – to optymalny czas procesu fermentacji. Aby sprawdzić czy proces ten został zakończony, należy co jakiś czas sprawdzać czy na piwie znajduje się cienka warstwa piany – oznacza to, że fermentacja wciąż trwa. Pomocnym narzędziem, które sprawdza poziom odfermentowania jest aerometr – urządzenie badające gęstość roztworu.
Ostatnim już etapem jest przygotowanie butelek i kapsli. Do każdej butelki należy dodać czynnik fermentacyjny – może to być np. cukier lub glukoza. Następnie do butelek wlewa się zawartość fermentatora. Zakapslowane butelki odstawia się na co najmniej 2 dni do chłodnego miejsca. Można również odczekać z wlewaniem piwa do butelek i przeprowadzić tzw. cichą fermentację. Polega ona na tym, że po 7 dniach piwo przelewa się do osobnego pojemnika na kolejne 14 dni.
Warto z pewnością spojrzeć na oferty niektórych sklepów internetowych, które zajmują się sprzedażą produktów niezbędnych do wytwarzania piwa.
Wszystkie podstawowe produkty znajdziemy w każdym sklepie piwowarskim.
Monika Dańczyszyn
Używamy cookies